Przemysł herbaciany i handlowe gatunki herbaty

Handlowe gatunki herbaty otrzymuje się przez mieszanie i zestawianie różnych gatunków przemysłowych lub jak mówią specjaliści przez ich kupażowanie, prowadzone w fabrykach paczkujących herbatę, oddalonych od miejsca przygotowywania herbaty.

Każda wykonana w fabryce mieszanka otrzymuje swoją nazwę handlową. Nazw takich może być nawet kilka tysięcy.

W Chinach, Japonii i innych krajach południowo-wschodniej Azji liczne gatunki herbaty mają swoje oryginalne nazwy, na przykład Czarny smok, które przyjęły się tylko w danym kraju.

Największą liczbę odmian i gatunków mają herbaty czarne i zielone. Asortyment czerwonych i żółtych herbat jest znacznie węższy.

Jedynym krajem na świecie, produkującym wszystkie znane rodzaje i odmiany herbat, były i pozostają do chwili obecnej Chiny. Przemysł herbaciany Chin daje najbardziej różnorodny ze wszystkich na świecie asortyment rodzajów herbat aromatyzowanych i prasowanych. Również herbaty czerwone i żółte produkowane są niemal wyłącznie w Chinach.

Natomiast przemysły herbaciane innych krajów specjalizują się w produkcji jednego, najwyżej dwóch rodzajów herbaty, tj. czarnej i zielonej.

Przemysł Indii nastawiony jest głównie na produkcję czarnych, sypkich herbat i jedynie w niezmiernie małej ilości (mniej niż jedna setna całej produkcji) dostarcza zielonej, również sypkiej herbaty. Prawie taki sam stosunek między produkcją herbat czarnych i zielonych utrzymuje się w Wietnamie.

Japonia produkuje głównie zielone, sypkie herbaty, a czarnej wytwarza jedynie około jednej piątej części całej swojej produkcji i to wyłącznie na eksport.

Cejlon, Pakistan, Malezja, Indonezja i wszystkie kraje Afryki, produkujące herbatę, specjalizują się wyłącznie w wytwarzaniu czarnych, sypkich herbat. W Kambodży produkuje się specjalny gatunek zielonej herbaty lub jak mówią w tym kraju – granatowej herbaty.